Een hele tijd heb ik niet op dit blog geschreven, omdat ik zo in beslag genomen werd door het werken aan mijn nieuwe boek. Een intens proces, waar ik me niet van wilde laten afleiden. Het is nu bijna klaar en het heeft zich op een prachtige manier ontvouwd. Ik ben er erg gelukkig mee. Het wachten is nu op inspiratie voor het slot – het laatste hoofdstuk.
Ik kan alvast verklappen dat ik ook over leeuwen heb geschreven. Leeuwen? Ja, deze machtige symbolen van het goddelijke.
“Van bijna alle godinnen in de oude tijden is bekend dat ze vergezeld worden door leeuwen. Inanna is afgebeeld met een leeuw aan een leiband. Ashera, de Grote Quadish, rijdt naakt op een leeuw. Ishtar had Haar Leeuwenpoort in het Oude Babylon. De Phoenisische Tanit werd afgebeeld met het hoofd van een leeuwin. Op een zegel uit het Minoïsche Kreta zie je een godin op een berg, geflankeerd door twee leeuwen. De Anatolische Artemis, net als Haar voorgangster Cybele en Haar Romeinse equivalent Diana, allen worden Zij vergezeld door leeuwinnen, rijden op leeuwen of zitten op een leeuwentroon, evenals de grote Olympische godin Hera. Ook in het verre oosten is dit beeld bekend: de Indiase godin Durga trekt ten strijde zittend op een leeuwin, de Tibetaanse Tara wordt eveneens vergezeld door een leeuwin en de Koningin van de Dakini ‘s in Tibet heeft een leeuwinnenhoofd. Het Oude Egypte staat eveneens bol van de leeuwensymboliek. Meer dan veertig Egyptische godinnen werden geassocieerd met leeuwen en andere katachtigen. De belangrijkste leeuwengodin is natuurlijk Sekhmet, die ook werd gezien als een vorm van Hathor. Bekend is de katgodin Bast of Bastet, die van oorsprong een leeuwenhoofd schijnt te hebben gehad. Zij vertegenwoordigt het zachtere, sensuele aspect van de leeuwin. Volgens de oude Grieken, had de Grote Sfinx van Gizeh een vrouwengezicht. Maar ondanks het grote aantal leeuwen en sfinxen in het Egyptische pantheon, heb ik nergens een connectie tussen Isis en de leeuw kunnen vinden. Toch heb ik sinds kort een leeuwin bij me, in mijn aura”.
Zo begint dit hoofdstuk. De eerste aan wie ik denk als ik de leeuwin zie, is Sekhmet. Over haar gingen in het Oude Egypte een paar vreemde verhalen. In één verhaal besluit Sekhmet de mensheid te vernietigen; de aarde ziet rood van het bloed dat zij vergoten heeft. In een ander verhaal is het de god Ra, die dat wil doen. Maar Sekhmet voert hem dronken en giet rode wijn over de aarde. “Kijk eens,”zegt zij tot Ra, “ik heb het al voor je gedaan”. Zo redt zij de mensheid juist. Wat zijn dat voor rare verhalen over wreedheid en bloed?
In mijn visie zijn dit mythen uit de patriarchale tijd. In het tweede verhaal is Sekhmet de vrouw van de Godheid en is zij haar wrede echtgenoot te slim af.
Het eerste verhaal is Sekhmet zelf de boosdoenster. Deze mythe valt onder de noemer: de demonisatie van de Godin. Sekhmet is namelijk een wel heel sterk voorbeeld van de kracht van een godin en ook van haar vurige seksualiteit. Onder het patriarchaat roept dat angst op bij mannen, angst voor vernietiging. Daarom wordt een oorspronkelijke liefdevolle mythe omgekeerd in een verhaal over de Godin – de vrouw – als symbool van het kwade. Ik heb dat verschijnsel in mijn eerste boek beschreven. En net als daar vraag ik me ook hier af: wat zou die oorspronkelijke mythe dan geweest kunnen zijn? Als je het mij vraagt, heeft het bloed dat Sekhmet vergiet, te maken met menstruatiebloed. In de pre-patriarchale tijd was het bloed van vrouwen heilig, want symbool van het leven. Een vrouw kan immers bloeden zonder dood te gaan? In die oude tijden gaven vrouwen tijdens de vloeiing hun bloed aan de aarde. Men geloofde dat dit bloed de aarde vruchtbaar maakte. Sekhmet heeft de aarde rood gekleurd met haar eigen bloed, en dat heeft het land Egypte vruchtbaarheid gegeven. Dát is volgens mij het echte verhaal.
Wat is dan de relatie tussen de leeuwin en de godin? Daar gaat het hoofdstuk over. Maar dat ga ik hier natuurlijk niet verklappen. Daarvoor moet je straks het boek lezen.
Wat ik maar zeggen wil is dat ik me de laatste tijd omringd voel door leeuwen, in mijn dromen, tijdens meditaties, zelfs op mijn Facebookpagina komen ze te voorschijn. Ik voel me er prettig bij, heel veilig en beschermd. En af en toe heb ik het gevoel dat ik zelf een leeuwin wordt. Roarr!
