Trump en de democratie in Amerika

Toen Donald Trump president van Amerika werd, hield iedereen zijn hart vast. Hoe gaat deze man het doen? Het lijkt of hij op een botte manier, behept met een flink ontwikkeld ego, links en rechts om zich heen mept, alsof er geen enkele lijn in zit. Alsof hij zich door adviseurs met uiteenlopende visies laat bespelen. Hij is duidelijk geen politicus; diplomatie kent hij niet. Hij is zakenman en bestuurt de Verenigde Staten alsof het een bedrijf is. Regerend per decreet, als een ouderwetse dictator, negeert hij de democratische organen – het Huis van Afgevaardigden en de Senaat – en bovendien schoffeert hij de rechterlijke macht. Zo vinden velen en dat is dan ook wat door de media naar buiten wordt gebracht. Het is geen wonder dat velen in en buiten de V.S. bang zijn dat de democratie in Amerika verdwijnt.
Maar de vraag is: hoe staat het echt met de democratie in Amerika? Om dat te beantwoorden moeten we in de geschiedenis van dat grote en machtige land duiken. En wat blijkt? Amerika is al geruime tijd geen democratie meer. Sterker nog: Amerika is nooit een onafhankelijke staat geweest! En misschien is Trump juist degene die dat zichtbaar maakt.
Onlangs vond ik in mijn archief een artikel dat ik in 2003 geschreven heb over dit onderwerp. Veertien jaar geleden en het is nog steeds actueel. Hierin heb ik uitgelegd hoe het ontstaan van de U.S.A. eigenlijk in z’n werk is gegaan en dat verklaart een hoop. Daarvoor moeten we wel even terug in de tijd: naar de Tempeliers. De Tempeliers?? Wat hebben die nu met Amerika te maken? We gaan het zien. Lees en huiver.

Korte voorgeschiedenis.
De Orde van de Tempeliers, officieel bekend als de Orde van de Arme Ridders van de Tempel van Salomo, werd in 1116 gesticht door de Franse edelman Hugues de Payens als ridderescorte voor pelgrims naar het Heilige Land. Na negen jaar te hebben doorgebracht aan de voet van de Tempelberg in Jeruzalem, gravend naar de verloren schat van Salomo, vestigde de Orde zich in Europa. Degenen die tot de Orde toetraden – veelal mannen uit de adelstand – legden als monniken de geloften af van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid en moesten al hun bezittingen aan de Orde geven. Daarnaast reisde Hugues de Payens de Europese vorstenhoven af en vroeg aan de adel om geld en land voor zijn orde. Dat was het begin van het verzamelen van grote schatten aan aardse rijkdommen. Een Orde van Armen is het dus nooit geweest. De rijkdom en de macht van de Tempeliers in het toenmalige Europa is moeilijk te overschatten. En wat de kuisheidsgelofte betreft: het gerucht gaat dat de ridders bij hun intreding een schapenvacht over hun blote huid aankregen, die zij hun hele leven niet meer mochten afleggen. De Tempeliers wasten zich dan ook nooit. Zou daar de uitdrukking ‘stinkend rijk’ vandaan komen?

Voor de voortzetting van ons verhaal is het belangrijk te weten dat Hugues de Payens in 1129 Engeland bezocht en in Londen het eerste Tempelierscentrum van dat land stichtte op de plek waar zich nu het Holborn Underground Station bevindt.

Helaas voor de Tempeliers van toen keerde het tij, want op vrijdag 13(!) oktober van het jaar 1307 begon de Inquisitie een genadeloze vervolging van deze Orde. Hun rijkdom en macht was de Paus van Rome een doorn in het oog. Bovendien werd er gefluisterd dat de Tempeliers in het geheim de godin Isis vereerden en dat kon natuurlijk helemáál niet! Vele leden van de Orde stierven in Franse gevangenissen en wie de dans ontsnapte, vertrok naar het buitenland,  voornamelijk naar de Londense vestiging, waarschijnlijk met medeneming van de overgebleven rijkdommen. Als we de geschiedenisboekjes mogen geloven, zijn de Tempeliers daarna geheel van het toneel verdwenen. Niets is echter minder waar: in Londen gingen ze verder met waar ze goed in zijn, namelijk het verzamelen van geld en macht.

Londen was toen een onafhankelijke, soevereine stadstaat, die niet behoorde tot het Britse Rijk. Dit oudste deel van Londen, The City of London genaamd, is natuurlijk later omringd geworden door de miljoenenstad die het nu is, maar dit oorspronkelijke begin is nog steeds een onafhankelijke staat in de staat. Datzelfde is overigens ook het geval met Washington DC, dat geen deel uitmaakt van de Verenigde Staten van Amerika.

The Crown.
De Temple Church in the City of London, ook bekend als de Crown Temple of Crown Templar  is gebouwd tussen pakweg 1185 en 1240. De ligging is tussen Fleet Street en Victoria Embarkment aan de rivier de Thames. Dit hele gebied valt buiten de normale jurisdictie. De leider is de Lord Mayor, een aangewezen, niet gekozen persoon, die zich onttrekt aan elke publieke controle. De Koningin van Engeland kan alleen de City of London bezoeken na toestemming van de Lord Mayor en achter hem aan de Temple Church betreden.

Nu is het zo dat overal waar – in officiële documenten – gesproken wordt over de Britse Kroon (The British Crown) , bedoeld wordt de Crown Templar. De term British Crown heeft helemaal niets te maken met het Engelse Koningshuis. De Koningin van Engeland is niet de Kroon. Hoe komt dat?
Welnu, de Britse Koninklijke Kroon (the British Royal Crown) is op 15 mei 1213 door King John in feite overgedragen aan de Paus van Rome – toenmaals Innocentius III – in een document dat heet de Concession of England to the Pope. John, ook wel genoemd ‘Jan zonder Land’,  zwoer de eed van trouw ten overstaan van de Tempeliers, die toen golden als de (militaire) vertegenwoordigers van de Paus van Rome, alsmede zijn zaakgelastigden (lees: belastinginners). Dat betekende concreet dat hij een flink bedrag aan geld moest betalen aan de Paus, die van toen af aan zijn leenheer werd. Zou hij dat niet doen of zonder toestemming van de Paus dingen veranderen in het land, dan zou daarmee de Kroon van Engeland en Ierland voor altijd toebehoren aan de Paus en de Roomse Kerk.
In 1215 echter verbrak dezelfde King John zijn eerder gedane beloften door a. het niet langer betalen van de schatting aan de Kerk van Rome en b. het ondertekenen van een wet, de Magna Carta. Hij werd hiertoe gedwongen door de lagere adel in zijn land, die daarmee de rechten van de burger wilden beschermen. Door dit te ondertekenen haalde hij zich op de hals wat hij zelf gezegd had, namelijk dat hij zijn recht op de Britse Kroon verloor. Volgens het door hemzelf ondertekende verdrag gold en geldt dit voor al zijn nakomelingen. Dat geldt dus nog steeds: Engeland is in feite eigendom van het Vaticaan! De Engelse Koningin is wel lid van de Crown Templar, maar net als alle andere leden heeft zij trouw gezworen aan de Britse Kroon, die dus de Crown Templar is.(zie link 3 en 4)

De Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring.
Nu komen we dichter bij het onderwerp van dit artikel, namelijk de legale status van de Verenigde Staten van Amerika.

De Tempeliers hadden na de vervolgingen in Frankrijk de schrik te pakken gekregen. Ze begonnen zich in de rechtspraak te verdiepen om herhaling te voorkomen. Al gauw werd de Temple Church een van de meest toonaangevende opleidingen voor de advocatuur. Er ontstonden de zgn. Inns of Court in de Crown Temple, gelegen aan de Chancery Lane achter Fleet Street, Londen. Een Inn was een gebouw waar studenten in de rechten woonden en les kregen. Dat daar wel eens een biertje bij gedronken werd zal niemand verbazen en het is wellicht daarom dat het Engelse woord Inn meer en meer de betekenis kreeg van pub oftewel: kroeg. Er waren zo vier rechtsgenootschappen: de Inner Temple, de Middle Temple, Lincoln’s Inn en Gray’s Inn. Alle afgestudeerden (procureurs/advocaten) aan deze colleges hebben trouw gezworen aan de Crown Temple. En zij hebben allemaal ESQ. achter hun naam staan. Van Esquire=schilddrager, een titel die in Engeland wordt gegeven aan zoons van edellieden, officieren aan het hof van de koning, maar ook aan advocaten, procureurs, vrederechters, sheriffs, gouverneurs en andere publieke figuren.
Door de internationale bekendheid van deze school kwamen ook studenten van goede families uit het buitenland daar studeren. Zelfs in de tijd van de Onafhankelijkheidsoorlog in Amerika (bedoeld om zich los te maken van Engeland) waren er jonge Amerikaanse studenten die rechten studeerden aan de New Yorkse afdeling van de Crown Temple, the Kings Court. De Crown Temple heeft dan ook een internationale toelatingscommissie, de International Bar Association. Alle Bar Associations in de Verenigde Staten zijn trouw aan the Crown.

Nu komt het…

In 1776 werd de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring ondertekend. Vóór die tijd was Amerika een kolonie van de Engelse Kroon, dus de Crown Templar. Vanuit Londen kwamen derhalve vertegenwoordigers van de Crown Temple om van hun kant het document te ondertekenen. Maar degenen die de nieuwe Verenigde Staten vertegenwoordigden waren óók leden van de Crown Temple. Zij hadden daar eveneens een opleiding gevolgd. Het waren: John Adams, Esq., Benjamin Franklin, Esq. en John Jay, Esq., allen lid van de Middle Temple van the Kings Court, allen verbonden door de eed van trouw aan de Bar Association. Dat is natuurlijk een rare zaak: een document dat als doel heeft de ene partij te scheiden van de andere, terwijl beide partijen lid zijn van dezelfde rechtspersoon! Een juridische onmogelijkheid. Een document heeft geen geldigheid als het maar door één partij ondertekend is. Het heeft dan ook de facto niet de onafhankelijkheid van de V.S. tot gevolg gehad. Alleen de STATUS van de V.S. is erdoor veranderd. Eerst was het een kolonie van de Britse Kroon, nu is het een estate, dat is zoiets als ‘landgoed’, ’onroerend goed’ van de Britse Kroon, die zoals we weten niets anders is dan de Crown Temple. Bewijs hiervoor is dat  in het document het woord STATE gebruikt wordt en niet STATES. STATE komt van estate.

 

In de praktijk houdt dit eigendomsrecht in dat de wettelijke macht van de V.S. gecontroleerd wordt door de Crown Temple, vanuit de onafhankelijke stadstaat The City of London. (Die in feite gelieerd is aan het Vaticaan.) Ook de Federal Reserve Bank, die in Amerika de dollarbiljetten drukt, is financieel bezit van en wordt gecontroleerd door the Crown vanuit Zwitserland (waar zich ook andere internationale financiële instituten bevinden). De FRB, kortweg de FED genoemd, is dus geen staatsbank, zoals de naam suggereert, maar een private onderneming. De Amerikaanse regering leent in feite geld bij de FED en om die lening terug te kunnen betalen, moeten ze inkomstenbelasting heffen van hun burgers. Het dollarbiljet dat door de FED wordt gemaakt, vertoont tekenen van de geheime signalen van de Tempeliers. Daar staat op, in Romeinse letters: het jaartal 1776 en de woorden: DE AANKONDIGING VAN DE GEBOORTE VAN DE NIEUWE WERELDORDE. Ook de woorden CROWN en TEMPLE staan er op. Dit is de Nieuwe Wereldorde, die o.a. gepropageerd werd door George Bush Jr., onder de leiding van de Crown Temple. En die staat weer onder supervisie van de Paus van Rome, ergo de oncontroleerbare stadstaat het Vaticaan. Geen spoor van democratie dus. Het zogenaamde vrije Amerika is dus helemaal niet vrij, maar onderworpen aan een buitenlandse mogendheid, zowel financieel als juridisch.

Nu gaan we even verder kijken naar de grondwet van dit ‘vrije’ land.

De grondwet van de V.S.
De Amerikaanse grondwet is aangenomen in 1787, als vervolg op en uitvloeisel van de zgn. Onafhankelijkheidsverklaring. De Verenigde Staten waren opgericht als een Statenbond, een Confederatie van Staten. Dat idee hadden ze wellicht afgekeken van de Iroquois-indianen, die een federatie vormden van zes volkeren (the Six Nations). De grondwet is zo opgesteld dat ieder van de nu 50 Staten eigen soevereiniteit heeft. Vanuit die Staten is een Federale Overheid gekozen, die dus in dienst is van die 50 Staten. Deze Federale Overheid heeft volgens de grondwet beperkte functies, namelijk op het gebied van buitenlandse betrekkingen en zaken van algemeen belang voor alle staten. De Federale Overheid is niet de regering van alle Amerikanen, als zouden zij één natie zijn, en is niet superieur aan de regeringen van die Staten. Federaal is niet nationaal; het is een politieke Unie, in tegenstelling tot een regering over individuen. Je zou het kunnen vergelijken met de Europese Unie. Zo is het in de Amerikaanse grondwet beschreven. Elke eventuele wijziging in die grondwet zou door een drie-vierde meerderheid van Staten moeten worden geratificeerd. Die grondwet was zo opgesteld dat er geen mogelijkheid zou zijn dat buitenlandse banken invloed zouden hebben in Amerika en dat de rechten van de burgers zijn beschermd. We weten inmiddels dat het anders is gesteld.

Incorporated.
Maar het wordt nog erger. Bijna honderd jaar na het uitroepen van de Republic of the united States of America, namelijk in 1871, wordt er door het Congres een wel heel vreemde wet aangenomen, de “Act To Provide A Government for the District of Columbia.” Ook bekend onder de naam de “Act of 1871.” Het district Colombia is een stuk land van 17 vierkante kilometer aan de Potomac rivier, waar, na het verdrijven van de oorspronkelijke bewoners (de Piscataway indianen) hoofdzakelijk een moeras was overgebleven. Op die plek had de nieuwe Republiek haar federale hoofdstad gebouwd, Washington DC. In de wet van 1871 werd aan dit district/deze stad een aparte status verleend, los van de Verenigde Staten van Amerika. Een staat in de staat dus. En de naam ervan luidt: de UNITED STATES OF AMERICA Inc. Met hoofdletters. De afkorting Inc. staat voor Incorporation. Dat betekent dat het hier gaat om een handelsonderneming, een bedrijf! En omdat in het District Colombia, c.q. Washington DC alle regeringsgebouwen gevestigd zijn van de Republiek van de V.S. van Amerika, werd deze Republiek hierbij gemakshalve ook veranderd in een Corporatie! De Grondwet van deze Corporatie luidt dan ook: “THE CONSTITUTION OF THE UNITED STATES OF AMERICA” Let ook hierbij op de hoofdletters. Dat is niet voor niets zo. Hoofdletters worden wettelijk vereist als het om een corporatie gaat.
Zo werd de Republiek van het volk veranderd in een onderneming. Dat betekent dat de burgers van het land vanaf hun geboorte nu wettelijk werknemers zijn van de onderneming, in feite eigendom. Oftewel slaven, die moeten werken om hun dagelijkse boterham te verdienen en daar ook nog belasting over moeten betalen. Toen op 31 januari 1865 de slavernij werd afgeschaft, werden de voormalige zwarte slaven nu eigendom van de Corporatiestaat.
De grondwet van de Verenigde Staten is in de loop van de eeuwen ook aan allerlei verschillende interpretaties onderhevig geweest, al naar gelang het de presidenten in het Witte Huis uitkwam. Het heeft er onder meer toe geleid dat – niet alleen in de ogen van het buitenland, maar ook in de alledaagse werkelijkheid van de Amerikanen – de Federale regering meer macht naar zich toegetrokken heeft dan grondwettelijk juist is. Ook is er op belangrijke punten gesjoemeld met die vereiste ¾ meerderheid, bijvoorbeeld bij het 14^e Amendement, dat de afschaffing van de slavernij moest bevestigen. Kortom: als we zeggen dat president Trump de grondwet aan z’n laars lapt, moeten we ons eerst afvragen welke grondwet: die van de Republiek of die van de Corporatie? Maar er is méér.

 De Noodtoestand.
In 1933 kondigde president Roosevelt de Nationale Noodtoestand af. Het was de tijd van de grote economische crisis; 13 miljoen Amerikanen waren werkloos. Vanaf dat moment gold de grondwet niet langer volledig. Het kwam er op neer dat elke Amerikaan in feite gezien werd als een vijand van de overheid. Dit uitte zich in het ontstaan van persoonsregistratie en een Sociaal Verzekeringsnummer. Zonder dat kon je geen baan aannemen. Je moest in feite toestemming hebben om een inkomen te ontvangen.
Deze nationale Noodtoestand geldt nog steeds in Amerika. Elke nieuwe president verlengt deze maatregel zodra hij in dienst is. Pres. Bush Jr. heeft dit ook gedaan per decreet, zogenaamd wegens een slepend conflict in Libië. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat de presidenten Obama en Trump dit niet zouden hebben verlengd. Er is immers makkelijk een ‘reden’ te bedenken, want er is altijd wel een oorlog waar de V.S. bij betrokken zijn.

Elke president van de V.S. zweert trouw aan de grondwet, maar intussen blijkt die grondwet niet intact te zijn. Je kunt je daarom afvragen of er nog wel een geldige grondwet is en of besluiten van presidenten, zgn. op basis van de grondwet nog wel enige betekenis, lees juridische waarde hebben. Ook wordt de grondwet door elke president naar eigen goeddunken geïnterpreteerd. Hij houdt zich dus niet aan zijn eed. We kunnen derhalve rustig zeggen dat elke president van de V.S. sinds Roosevelt ongrondwettig president  is.

President Trump.
Het mag onderhand wel duidelijk zijn dat een president van de V.S. niet vrij is om z’n eigen beleid te bepalen, want hij is onderhorig aan de bazen van de Crown Temple in the City of London. (Die in feite gelieerd is aan het Vaticaan.) Daarbij komt dat een aantal superrijke bankiersfamilies, zoals de Rothschilds en de Rockefellers, om er maar een paar te noemen, ook een dikke vinger in de papa hebben, vanwege hun banden met de FED.  Die beïnvloeding gebeurt uiteraard allemaal achter de schermen, zodat de illusie in stand wordt gehouden dat Amerika een onafhankelijke staat is en de kiezers het beleid sturen. Het enige verschil tussen Trump en zijn voorgangers is dat hij openlijk en rechtstreeks de Volksvertegenwoordiging negeert en zijn decreten bekend maakt. Want een politicus is hij niet. Politici zijn er namelijk bedreven in om wat ze doen te verhullen, te rechtvaardigen en desnoods de omstandigheden zo te manipuleren dat ze de bevolking achter zich krijgen. Trump doet dat niet, bij hem is het: “what you see is what you get.”  Hij bestuurt het land als een bedrijfsleider, want het is ook een bedrijf! De juiste man op de juiste plaats? We zullen zien.

De media.
In 1940 begon de CIA als overheidsorgaan met een campagne om de media te beïnvloeden, zogezegd in de ‘strijd tegen het communisme’. Onder de naam Operation Mockingbird begon een systematische infiltratie van kranten, radio- stations en later ook tv-kanalen. Verslaggeefster Deborah Davis schreef in 1999 dat in de vijftiger jaren, toen de Koude Oorlog op z’n hoogtepunt was, de CIA (via de undercover agent Frank Wisner) “beslag gelegd” had op gerespecteerde journalisten van de New York Times, CBS en andere communicatiekanalen, inclusief freelancejournalisten, in totaal 400-600 personen. Mockingbird beïnvloedde zo 25 kranten, radio en tv-stations, die er mee akkoord gingen om op te treden als organen voor de CIA-propaganda. In 1982 gaf de veiligheidsdienst openlijk toe dat er journalisten op de loonstrook van de CIA stonden. William Paley, de grondlegger van de CBS, was een groot voorstander van “alle vormen van propaganda” en huurde actief CIA-agenten in om undercover voor hem te werken.
En het gaat nog steeds door: persbureaus als Reuter en AP, waar ook Europese kranten en tv-stations hun nieuws aan onttrekken, zijn een onderdeel van de campagne van de Amerikaanse overheid om nieuwsfeiten te verdraaien en zelf nieuws te scheppen. Het grote publiek wordt dus constant vals voorgelicht. Gelukkig worden steeds meer mensen wakker en nemen niet meer voetstoots aan wat de media zeggen. Het blijkt dat 80 % van de Amerikaanse burgers niet meer gelooft wat er in de krant of op tv gezegd wordt. Het is dus niet verwonderlijk dat er vele alternatieve nieuwsvoorzieningen zijn ontstaan, die allen via het internet opereren. Veel van deze sites worden geschreven door ervaren onderzoeksjournalisten en deskundige amateurs. Die Alt-media worden door de MSM (Main Stream Media) beschuldigd van “fake-news”. Maar intussen verspreiden de MSM het échte nepnieuws’! Voor de CIA vormen de Alt-Media een steeds grotere bedreiging, wat blijkt uit pogingen om verwarring te zaaien op het internet met tegenstrijdige informatie. Het is dus belangrijk dat wij als lezers ons eigen onderscheidingsvermogen gebruiken bij het lezen.
Maar nu doet er zich iets vreemds voor. De CIA-propaganda, die altijd een uiting was van het regeringsbeleid, keert zich nu tegen de overheid! Al voordat de nieuwe president Trump het Witte Huis betrad, nog tijdens de verkiezingen, startte er een lastercampagne door de nieuwsmedia (lees: de geheime diensten) van Amerika tegen deze man. Hij wordt beschuldigd van samenwerking met de Russen en van seksueel wangedrag tegen vrouwen enzovoort. Met name de CNN, de New York Times, de Washington Post zijn actief bezig om alles wat Trump doet of zegt in een negatief daglicht te zetten. De Europese kranten en nieuwsberichten doen hen dat van harte na. Het is dus niet goed te zeggen wat er wáár is van al die beschuldigingen aan het adres van Trump. Hoogstwaarschijnlijk zit het heel anders in elkaar.
De grote vraag hier is: wat is de reden dat de CIA, die officieel onder het gezag staat van de President van de V.S., zich nu keert tégen zijn eigen baas? Is er een interne strijd gaande in de Amerikaanse overheid tussen de President en de inlichtingendiensten? Wat is hier eigenlijk aan de hand? Dat wil ik uitzoeken in een volgend artikel.

 Herstel van de Republiek.
Nu is er gelukkig ook goed nieuws te melden. Sinds enkele jaren is er in de V.S. een beweging gaande die de oorspronkelijke Republiek en de oorspronkelijke grondwet van de Verenigde Staten wil herstellen. Eén van de richtinggevende personen hierin is Anna Von Reitz, een rechter in de staat Alaska. Op een heel heldere wijze legt zij uit wat er nu allemaal aan de hand is en hoe dat juridisch in elkaar steekt, bijvoorbeeld in het artikel: ”Which is the Real American Government?” Judge Anna, zoals zij in de volksmond wordt genoemd, weet de Amerikanen op een positieve manier te bemoedigen en hun rechtsgevoel te ondersteunen. Zij zegt bijvoorbeeld: ”De basis is dat elk levend mens superieur en soeverein is onder de Natuurlijke Wet.” Dat betekent dat veel menselijke wetten, die de medemens onderdrukken en tot een soort slaaf van de staat maken, niet goed te keuren zijn.
“Maar,” zeggen de mensen :”onze rechten zijn ons afgepakt!”
“Nee”, zegt Anna, “Jouw onvervreemdbaar recht als mens betekent dat je rechten je NIET KUNNEN worden afgenomen. Ze zijn verwijderd en blijven ongebruikt door ons. Dat is waar de vrije wil er in komt. De Schepper heeft ons de vrije wil gegeven en de soevereiniteit over ons eigen leven, en dat geeft je het recht en de verantwoordelijkheid om actie te ondernemen.” In 2015 vertelt ze : “Intussen is het werk begonnen om de wettelijke regering te herstellen. In elke hoek, stadsdeel en district zijn er zich Wettige Raden aan het vormen.(…) Dit is eindelijk (een beweging ) die van onderop komt, een regering van de mensen, door de mensen en voor de mensen.”

Er is dus van alles aan de gang in Amerika. Er is nog hoop.

En wij dan?
Waarom is het ook voor ons belangrijk om hier kennis van te nemen? Zoals ik het zie is de hele naoorlogse opbouw van Europa naar Amerikaans model geschapen, niet in de laatste plaats door het Amerikaanse Marshall- Plan. Daar hebben wij bereidwillig aan meegewerkt, want de Amerikanen waren immers onze bevrijders? Wij hebben Amerika al zolang als voorbeeld genomen, dat we niet meer in de gaten hebben hoe onze eigen samenlevingen zijn gevormd. Nu blijkt dat de werkelijkheid in de V.S. heel anders is dan we geleerd hebben, wordt het niet eens tijd om ook in onze eigen omgeving te kijken wat er wel of niet klopt van onze democratie? Hebben wij in Nederland misschien ook een Corporatiestaat – de B.V. Nederland? Ik ben benieuwd wie hier informatie over heeft.

 

© Lauri Fransen, Dit artikel is bewerkt op 18-12-2017.
(dit artikel mag gekopieerd worden, zolang het volledig is en de naam van de auteur erbij vermeld wordt.)

Bronnen:
Er zijn nog veel meer bronnen hierover, maar dit zijn websites waarop verzamelde artikelen te vinden zijn.
1. http://omnithought.org/start-here

2. Over de Tempeliers: https://amazingdiscoveries.org/S-deception-Pope_Malta_Queen

3. http://home.hiwaay.net/%7Ebecraft/1213Concession.html

4. Hier staat veel van het bovenstaande in, o.a. over de Magna Carta:https://steemit.com/news/@belisoful/the-templar-bar-crown-corporation-the-crown-temple-by-rule-of-mystery-babylon-city-of-london

5. http://www.serendipity.li/index.html

6. http://annavonreitz.com/realamericangovernment.pdf